Suplement Drewutni 005 – 2014 Top 20

Subiektywne zestawienie 20 ulubionych i cenionych płyt 2014 – 20 utworów połączonych ze sobą w różnoraki sposób. Kolejność nie jest zgodna z hierarchią ważności zestawienia, bo było by to przewidywalne i nudne. Dzięki temu miks jest wyjątkowy a niektóre utwory bardzo zyskują w odpowiednim dopasowaniu.

Oficjalna „toplista”:

KMFDM – Our Time Will Come (Metropolis, 2014)

Runął mur berliński, może kiedyś i chiński a w państwie duńskim bez zmian.

Nie jestem hardkorowym fanem, więc do nowej płyty zamerykanizowanych Niemców nie było mi spieszno, mimo, że poprzednią wspominam dość dobrze http://www.facebook.com/Drewutnia/posts/541352299242248.
Nie grzałem się i nawet przesłuchałem nieco przez przypadek… przez Marsheaux; nie będę wyjaśniał teraz powiązania poza bliskością literki M i K 🙂

E-Craft – Re-Arrested (Infacted, 2014)

Można by napisać sporo o wykonawcy jak i tej płycie, ale trochę mi się nie chce rozwlekać, bo to płyta którą wypada zaliczyć każdemu fanowi mocnego elektrycznego industrialu z EBM-owymi korzeniami, ale nie trzeba się nią chełpić przez miesiące czy nawet tygodnie.

Porządny, mocny i silny jak reprezentacja Niemiec (to w końcu są Niemcy) materiał, który momentami korzysta z mody na dubstep (co mi akurat w industrialu bardzo się podoba) a chwilami z „romantyzmu” Front Line Assembly (tak, wiem wciąż nie puściłem notki o „Echoes”) – choćby refren „Blast Zone”.

Noisuf-X – Invasion (Pro Noize, 2014)

Przyznajcie się, że nie czekaliście na kolejną płytę Jana Lehmkämpera jako Noisuf-X. Już jako X-Fusion jego dwa ostatnie albumy wymagały ode mnie cierpliwości, choć do dziś lubię „Ultima Radio” z 2009 roku. No ale skoro jest okazja do postukania sobie młotkiem po głowie, to proszę bardzo. Mi wystarczy raz, bo nic nowego poza guzem się nie pojawia. No może maiłem delikatne wrażenie, że tym razem jest fajniej niż na beznadziejnie klepiącym „Warning”, ale nie chciało mi się porównywać… tę (nie)przyjemność Wam zostawię i ewentualnie dajcie znać poniżej.

Wynardtage ‎– Close II Death (E-noxe, 2013)

Cierpliwy to ja jestem, ale do pewnego momentu. Dlatego też dużo czasu sobie dałem odkąd przybyła mi nowa płyta Wynardtage wsparta winylowym singlem.

„Poskipowałem” oczywiście od razu i dlatego dałem sobie nieco luzu by ochłonąć. I tak minęło pół roku, no może trochę mniej, bo wreszcie jakoś w maju posłuchałem… ale znów musiałem odczekać, by coś o płycie na spokojnie napisać.

Co za typy – płyta roku cz.2 (Drewutnia dD 18.11.2013)

Druga część audycji w której prezentuję subiektywne typy na płytę roku 2013. Która z nich wejdzie do ścisłej 20? Wśród wykonawców ktoś z UK, USA, Serbii, Danii, Grecji a może i z Izraela lub Niemiec.